Gertie Ruesink, uitvaartleider Varvik Uitvaartzorg: Dezelfde warmte, alleen het adres is even anders

Als we aan tafel zitten, heeft Gertie Ruesink avonddienst. Terwijl hij vertelt, komt er een melding binnen van een overlijden. “Het werk gaat gewoon door,” zegt hij nuchter. “Ook hier.” Mensen weten Varvik Uitvaartzorg ook op het tijdelijke adres aan de Broekheurnerweg goed te vinden. Ondertussen loopt de nieuwbouw aan de Varviksingel volgens planning. Einde van het jaar wordt het vernieuwde duurzame pand opgeleverd.  

Het sluiten van de deur aan de Varviksingel deed even pijn. “Die plek voelde als thuis,” vertelt Gertie, een van de drie uitvaartleiders bij Varvik. “We hadden daar in de loop van de jaren zo’n fijne sfeer opgebouwd. Toen ik op de dag van de verhuizing met de rouwauto symbolisch voor de verhuiswagen uitreed op weg naar de Broekheurnerweg, dacht ik echt: dit is een heel bijzonder moment.” De nieuwe werkplek (het voormalige pand van drukkerij Meinema) is voor Gertie er eentje met oude herinneringen en voelt inmiddels verrassend vertrouwd. “Dertig jaar geleden liet ik daar de rouwbrieven drukken. En nu zit ik op de plek waar de directeur zat, om de uitvaarten uit te werken,” lacht hij. “Dat vind ik heel speciaal.” Families blijken loyaal: “Ze verhuizen als het ware met hun verdriet met ons mee. Soms denken mensen dat we gesloten zijn, maar dat is helemaal niet zo. Gelukkig niet.”

Van schoenendoos tot sfeervol uitvaartcentrum

Het pand aan de Broekheurnerweg was ooit een lege bedrijfshal. “Een echte schoenendoos,” zegt Gertie. “Maar we hebben er met ons team een volwaardig uitvaartcentrum van gemaakt. Kliklaminaat door het hele pand, de vertrouwde verlichting uit de aula van de Varviksingel, de paarse stoelen en bankjes. Zelfs de gordijnen hebben we meegenomen, op maat gemaakt en opgehangen door collega Mieke. Dat is niet alleen duurzaam, het zorgt ook voor herkenbaarheid.” Het enige dat nu ontbreekt, zijn de familiekamers, maar ook daarvoor heeft Varvik een passende oplossing. “We geven families de tijd en ruimte om wanneer dan ook bij hun dierbare overledene te zijn, zonder extra kosten. Dat hoort bij wie wij zijn. Straks in het nieuwe pand hebben we drie prachtige familiekamers. Dan kunnen de nabestaanden weer dag en nacht bij hun dierbare zijn.”

Twentse nuchterheid

Ook aan de Broekheurnerweg hangt de bekende Varvik-sfeer. “We missen de buren van de Varviksingel, maar we hebben hier ook fijne noabers,” vertelt Gertie. “Ik kom van de boer, dus ik weet hoe belangrijk noaberschap is. We zijn met bloemen langsgegaan bij de buren en ze kwamen allemaal naar de kennismakingsavond. Dat zegt genoeg. Overlast ervaren ze niet. Bezoekers aan ons centrum kunnen gebruikmaken van het parkeerterrein bij de Slijpsteen. Voor onze rouwauto’s hebben we een grote inpandige garage. Dat werkt heel praktisch.”

Positieve reacties van families

Families en bezoekers reageren aangenaam verrast. “De kwaliteit en service die ze van ons gewend zijn, blijven gewoon hetzelfde,” zegt Gertie. “Dat zie je ook terug in de enquêtes die we altijd sturen na afloop van een uitvaart. Mensen merken nauwelijks verschil, behalve dan dat ze een ander adres intikken in de navigatie. Wij blijven trouw aan onze families, en zij aan ons. Daar zijn we heel erg blij mee.”

Uitkijken naar de vernieuwbouw

De voorbereidingen voor de vernieuwbouw aan de Varviksingel zijn in volle gang. “Ik verheug me er enorm op om straks te laten zien wat voor mooi uitvaartcentrum het wordt. Daar kijk ik nu al naar uit,” zegt Gertie. “Met dezelfde vertrouwde sfeer en kwaliteit die bij Varvik horen. Nu voelt het nog een beetje als vakantie: het is tijdelijk, maar goed geregeld. Straks, in het nieuwe pand, hoop ik mijn laatste werkjaren te slijten.”

Gertie blijft Gertie

Of de plek nu Broekheurnerweg of Varviksingel heet, voor Gertie verandert er weinig in zijn manier van werken. “De locatie van waaruit je werkt als uitvaartleider maakt uiteindelijk niet zoveel uit,” zegt hij, “Je neemt altijd jezelf mee naar de families. Ik blijf Gertie met een lach en een traan, zoals ik het altijd doe.”