Na een kortstondige ziekte overleed onlangs veel te jong een vrachtwagenchauffeur in hart en nieren. Familie en vrienden bogen zich met ons over de vraag hoe we zijn afscheid zo persoonlijk mogelijk konden maken. Dat de liefde voor zijn vrachtwagen en het kameraadschap tussen de mannen zichtbaar naar voren moesten komen, dat was al snel duidelijk.

 

Het afscheid moest plaatsvinden in de Oude Usselerschool, de plek waar hij zijn jonge jaren had gesleten en waar nu een prachtige gelegenheid is voor een persoonlijk afscheid met een grotere groep belangstellenden.

Op de kaart en in de advertentie werd de vrachtwagen in de achtergrond verwerkt. En het vervoer? Een standaard rouwauto paste niet bij hem. ‘Waarom vervoeren we hem niet met zijn eigen wagen?’ Ja, inderdaad, waarom niet?

 

De ‘kamereu’ bouwden eigenhandig een frame voor op zijn truck, droegen hem van onze aula naar de wagen en, na een korte rit door Enschede, van de wagen naar de Oude Usselerschool. Na de herdenkingsdienst voor zijn leven en een stevige bak koffie met krentenwegge, begeleidden naaste familie en de kameraden hem op deze zonnige dag met zijn eigen truck naar het crematorium. Bij het vertrek toeterde de vrachtwagen nog één keer naar zijn kameraad… ‘Later!’